Þu benim divane gönlüm ne söz dinler ne de ferman, Yürek aþkla karalanýr gözlerden aþk saðýlýnca Özledikçe fark eder ki, sevmelerde imiþ derman Sanma yürek yaralanýr sisler bir bir daðýlýnca
Doruklarýna çýkarýz sanki durur birden zaman Sevdalýk yürek iþidir seven demez asla aman Ýki aþýk göz gözeyse yürek olur gerçek liman Meþke kapý aralanýr güneþ gibi doðulunca
Gece biter yavaþ yavaþ güneþ ise baþka doðar Yüreklere aþk düþende gözler ise vuslat saðar Dünyalara sýðmayanlar küçücük yüreðe sýðar Sözlerimiz sýralanýr bir yüreðe sýðýlýnca
Yaþamýn kanunu budur güçlüler ayakta kalýr Candan sever ise insan, taþtan bile murat alýr Dostelinin öfkesi de bir gün gelir hep boþalýr Ýçim yanar, çýralanýr canan hüzne boðulunca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.