Siyah grinin sonu! Bahane kulak aðrým
Aðrýsý deyip geçme öðretti düþmanlarý
Toprak hallaç, dik konu kamburu ulak baðrým
Yapboz uðratýp seçme eðreti piþm/anlarý!
Ne bayram bildirdiniz yeksan olsun yeriniz
Karýndaþýn yaptýðý kýydýn bunca emeðe
Ne hata sildir-diniz z/koru bulsun diriniz
Çoluk çömlek saptýðý deðmez onca yemeðe!
Binlerce kez söyledim! Nerde s/iz imanýnýz
Unuttuðunuz dara y/azýk ettiniz yazýk
Sabýr diye eyledim batsýn in! Z/amanýnýz
Bende, s/iz fellik yara! cana yettiniz kazýk!
Kulak, inim inletti nedir halin? denmedi
Gökten bulut sýktýkça damlasý gözüm çýktý
Acým! Kendim dinletti kardeþ elin sinmedi
Beddua m arþ çýktýkça! Hecesi sözüm yýktý!
Korkun siz Yaratandan süpürüp durdun elim
Aldanýþým avele! Hangi yorum evlama?
Çýkar, elbet bir yandan farz edip yordun dilim
Hepinizi havale ediyorum Mevla’ma!
Gülsen Tunçkal
Avel anlamý
Alev.
< Fr. avale: bunak; beceriksiz; kolay aldatýlan kimse. || avel avel bahmak: þaþkýn þaþkýn bakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.