gözlerim tutuþtu mavi uçurtmalarý göðsünden vurdular her nefeste yutkundum çaresizliðimi güvercinlerin kanatlarýný kurþunladýlar görmedi kimseler kavruldu yüzümde keder astý yüzümün coðrafyasýna kendini savruldum toz misali...
kucaðýmda iki can iki yol ayrýmý biri acýyý iþler tenime biri merhem sürer yaralanmýþ dilime sürgün vermez kelimeler kurur yataðýnda göz pýnarlarým...
ah har’p ve turab...
toz duman mahþer akýl çorak elde toprak dilde aðýt göðsünde melânet yaprak yaprak koparýldý takvimlerden merhamet
yüreðim zelzele yüreðim doðacak kederlere g’ebe d e r i n d e derinden ceset kokusu a y l a r ý m günlerim hengâmesinde üzerine inþa edilmiþ binlerce yýllýk gün ve ah... soyuldu gözlerimden gök mazi bilmedi kimseler oysa gök (se)mavi
infilak etti kâinatýn aðzýnda insanlýk þehirler söküldü kökünden ateþten nidalar çýra geceye ne var ki umut küskün günceye...
kan çanaðý gözlerden ça(ð)larken kýrk pýnar kýzýl gelinciklerin cesetlerini topluyorum gölgelerden es salatu ve’s-selâm okundu göklerden gün geceye mayalandý d ’ a y a n d ý rüzgârýnda kara bulutlar yýkýlan kentin dudak kývrýmlarýna
ah nedir bu kýyamet nedir bu har’p ve turab...
-n i t e r a -
Sevgili Deniz Uzuner’e teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nitera Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.