açýlsýn göðün kapýlarý memleketimde bayram var barut kokan terkedilen yýkýk kentler kadar yanlýzým yer gök kavrulurken çöl kaktüsüne dilenci gökteki beyaz bulutlar
nehirleri içsem gitmez bu susuzluk toprak yarýlmýþ açmýþ aðzýný kaktüsten su damlasý bekler gurbette çöl olmuþ bu ömrüm açsa ârzýn kapýsý bir melek bir elif yaðmuru atsa usulca kevserler dökülse göðün yedi kuþaðýndan yeþillense silahlarýn barutlarýn ardýnda kalan
memleketim sende bayram var bende hasret özlem var serçenin gözyaþýna gizlenip gelmeyen vuslatým var
dûâlarýn kanatlarýna sýmsýký sarýlanlar var ellerini uzatmýþ ince bilekli çocuklar utangaç kadýnlar var Tanrý’nýn terk ettiði barut kokan yýkýlmýþ kentler var memleketim sende bayram var
27/9/2014
nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.