Var git zulüm! Zalimler tekkesine Bizimle iþin olmaz artýk Kelimelerimiz bile Aðýr hasarlý Yara bere içinde...
Var git hüzün! Sýrnaþmaya bile kalkma bize Defterini çoktan dürüp kapattýk Bir damla bile gözyaþýmýz Kalmadý sana dökecek Görmüyor musun? Her dem gözlerimizden Azgýn yeþil Nehirler Çaðlýyor içimize...
Var git iþine Yalan Dünya! Ne çok kapatýp gözlerimizi Ne çok açtýk sana... Uçurtmamýzý tellere takanda sendin Kýrmýzý balonlarýmýzý elimizden alanda Sevdiklerimizin kokusunu Çaldý rüzgarlarýn Dalgalarýnn yýktý kumdan kulelerimizi Uyandýrdý en güzel rüyalarýmýzdan Camlarda çýðlýk atan Deli yaðmurlarýn bizi...
Var git iþine Yalan Dünya var git! Ne kanarýz artýk sana Ne de canýmýz acýr Kýrkýncý damla vurdu ruhumuza Beyaz bir Karga þakýdý Kýrmýzý karlý Dagda... Kýrýlan yerlerimizden yeþerdik Yeniden çiçeklendik... Çýkar üzerinden Acýdan yamalý hýrkaný Kaldýr baþýnýda Danset bizim þarkýlarýmýzla...
Esra TÜRKER KONUK- KIRKINCI DAMLA -ÝKÝBÝNONDÖRT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökyüzü Mızıkacısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.