Bakýþlarým virani, aðlamak ötesi hâl
Avuntum, hayalindi gözlerimin ferinde
Ati bile uçmuþken tahtý kurunca zeval
Dik baþlý maðrur hissim gizlenmiþti derinde,
Alýþýrým demiþtim, sen yoksan gece vardý
Ay vardý, yýldýz vardý baþýmýn üzerinde
Özlemim, yaðmur olup saçlarýmdan akardý
Zaman durmuþ, yelkovan hâlâ ayný yerinde
Gece saðýr ve kördü, ifadaydý usulluk
Ýliðime iþlerken sayende bu yoksulluk.
Hasbelkader olsa da, çehreme gün vurmuþtu
Zamansýz gidiþinde sanki dünya durmuþtu.
Nerde unutulduysam býrak orda kalayým
Yeterince sýðýndýk virgülün gölgesine
Ne sen kýz belleðine ne ben zorda kalayým,
Beni asýl ürküten, kalbinin bölgesine
Hasretinle yanarken yüz çevirememekti,
Ayrýlýk aðýr gelip yokluðun dengesine
Burnumun direðine söz geçirememekti
Bir de ben, katýldým ya gönül hikâyesine
Gamsýz bir uyku çöktü zavallý bir ânýmda
Hiç kimse olmasa da, son sözümde yanýmda...
NÜS