Plakamýz bizim elli.
Karizmamýz zaten belli.
Kapadokya insanlarý;
Güler yüzlü,tatlý dilli…
Vatan sever sahsiyetim.
Kimseden yok þikayetim.
Ben her zaman öðünürüm;
Nevþehir’dir vilayetim…
Þýrýl þýrýl suyumuz var.
Tarlalarda kuyumuz var.
Bu diyarda pek meþhurdur;
Tepeköy’dür köyümüz var…
Daðlarýnda duman olur.
Kar düþtüðü zaman olur.
Bizim köyün insanlarý;
Hem yiðit,hem yaman olur…
Akar suyu akar gider.
Etrafýný yýkar gider.
Öz yurdundan ayrýlanlar;
Arkasýna bakar gider…
Kovanlarda arý dolu.
Elma,kiraz,narý dolu.
Altýn sarý tarlalarda;
Buðday,arpa,darý dolu…
Koyun,kuzu meler durur.
Analar un eler durur.
Gurbet ele giden kiþi;
Sinesini deler durur…
Delikanlý eri baþka.
Alýnlarda teri baþka.
Anlatýrým ben usanmam;
Kalbimde ki yeri baþka.
Ramazan’ým kaygým vardýr.
Hep gönülden duygum vardýr.
Çoluk çocuk,genç,yaþlýya;
Hiç bitmeyen saygým vardýr…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.