Artýk biliyorum ki insana her an her þey olabilir,
Bugün saðlýklý yaþýyorken yarýn alt üst olabilir,
Cesur ve kendine güvenli, emin bir kiþilik yerini,
Korkak ve kendine güvensiz kimliðe býrakabilir...
Bunlarý öðrendikten sonra yapýlacak bir þey yoktur,
Bilinseydi de deðiþen olmazdý, kaderimiz böyle olur,
Baþa gelen çekilirmiþ, çekemem desen de yine,
Anlarsýn hepsini sonunda, kalýnca kendi kendine...
Dünya öylesine bir arenadýr ki, arkasýndan koþsan da,
O senden kaçýyor, anlaþamýyorsunuz yaþarken dünyada,
’Ýþimiz ahirete kaldý!’ desen bile o da baþka mesele,
Yaþama her anlamda baðlýsýn, hem burada hem ahirette...
Þimdi buradayým ve oturuyorum, bir yandan da öylesine,
Bir þiir karalamaya çalýþýyorum, alýþkanlýktýr o da bizlerde,
Halkýmýzýn özünde var, þiirleþtirmeden söylediðinde onu,
Anlamsýz bulabilirler, meselle ve þiirle vurgularýz konuyu...
Bende de var mýdýr böylesine atalardan kalma alýþkanlýk?
Belki de vardýr, dönüp kendime bir göz atmalýyým,anlýk,
Beceriler bundan sayýlmaz, o istemsizdir, bizden deðildir,
Þiir de böyle bende, anlýk ünlemedir, yazan þair deðildir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.