ŞARKILARIMI YARIDA KESEN KİMDİ?

BEYNÝMÝN ORTASINDAKÝ KRÝSTAL KÜRELER

Beynimin tam ortasýnda kristal bir küre alnýmýn diðer yazýlarýný okuyordu þimdi,sadece duyabildiðim ambulans sesiydi,birde mavi dönen uzun ýþýklar ,arkasýndaki sýrmalarý yýrtýlmýþ artýk göstermeyen simsiyah aynalar gençliðimden koparmýþtý çünkü,
ayýlmaya çalýþýyordum
kendime gelmek istediðimde inþaat alanýmda ne iþiniz var?bakýn þeritler gerdik görmeniz gerekirdi altýndan atlayarak geçmiþsiniz,bu kadar olmaz pes diye homurdanan o yaþlý keçiye bakýyordum yarý açýlmýþ gözlerim ile


Geri zekalý mahluk hala baðýrýyordu,kýzý ise ’geçmiþ olsun çok üzgünüm,sizi gördüðümde ikaz etmeliydim tüm kabahat bende diye zavallýcýk kendini suçluyordu,’hata bende ’diyebildim þimdi konuþamýyorum ama’ evet hata bende bu evde birileri yaþýyordu merak iþte kendimi bir an burada buluverdim’ dedim


Saçlarýmýn baðý açýlmýþ üzerimdeki düðmeleri çözmeye çalýþýyorlardý,sedyeye koydular,kendimi ne kadar küçük hissettiðimi o an ne kadar küçüldüðümü anlatmak bile istemiyorum
ya o koskoca kalas beni ezip geçseydi evlatlarým bir de bensiz kaldýðýnda hayatlarýnda derin bir boþluk açýlýrdý,biz her þeye raðmen kenetlenmiþtik,bana dikkatlice baktýktan sonra Miray Miray özür dilerim sensin deðil mi ?’diye arkamdan baðýrýyordu o asabi deli


Kendisini bir hasta karþýsýnda bile kontrol edemeyen asap bozucu mahluk,hissiz þey!bir þeyler söyleyince kendini bir þey sanan mahlukat!
oh dediðim andý,ya bu deli ile inat edip evlense idim,binlerce þükür içinmiþ o beynime düþecek kalas,bir taraftan gülüyordum,ama eþimi hatýrladým eski þeyleri,bunlarýn hepsi sinirliydi,bir þey olduðunda sinirlenmek onlarý gururlu bir erkek yapýyor olmalýydý,belkide o an ki korkularýný göstermemek için bir taktik olmalý idi evet kesinlikle buydu


ambulanstaki hemþire serum için kolumdan damar bulmaya çalýþýrken tuhaf tuhaf bakýyordu aklýmý yitirdiðimi delirdiðimi falan sandý
farklý bölme demir kapýlar ardýnda yatýracaklar bir dolu sakinleþtirici iðne ile birde eyvah diye gülmelerimi kestim hafifçe tebessüme dönüþen asabi gülmelerim oh þükür ki karþýlýðýný aldý,kýzcaðýzda geçmiþ olsun diyerek iþine devam etti

bay asabi ambulansý takip mi ediyordu yoksa?af dileseydi ne güzel olurdu,oh dediðim an intikamýmý bir dolu sözle bir güzel alýrdým,kýzý ya mimar ya da mühendis olmalýydý sarý kaský vardý iþçilere bir þeyler söylerken kendimi kapýnýn önündeki yasak olan iplerden geçerken bulmuþtum



TAM ÞARKIYA BAÞLAYACAKTIM KÝ


Hikayelerimden çýkan canlý hayaller saçlarýmý örüyordu
papatya tokalar takýyordu uç kýsýmlarýna
küpelerim vardý kan kýrmýzý
uzun rengarenk farbalalý eteðimde çiçekler doluydu
dönüyordum bir meydanýn ortasýnda deli gibi
aþýklarý seyrediyordum þarkýlarýn içinde
öpüþlerde canlanýyordu dünya
elleriyle kenetlendiler biri gitar çalýyordu ötelerde
tam þarkýya baþlayacaktým ki
sus diye baðýrdý o asabi deli
üzerime çok aðýr bir þey devrilirken biri itti
herkes þaþkýn þarkýlar yarým sözleri halsiz
baþým dönüyor hala
þarkýlarýmý yarýda kesen kimdi?
baðýrýyor hala deli basur sancýlarýnda acý biber yemiþ gibi
Allah’ýn cezasý deli
ölüyordum kalasýný düþünüyor hala
belkide baþý belaya girecek diye bencil serseri
o eski eve sakýn gelme dönmede
otur oturduðun yerde malikanen yetmiyor sanki
bay asabi!


ÞARKILARIMI ORTADAN ÝKÝYE BÖLERKEN O ADAM
GENÇLÝÐÝM SONA ERDÝ
AYILIYORDUM ÞÝMDÝ

MÝRAY

binay

Sosyal Medyada Paylaşın: