Eylül Kokuyorsun
Ben içerken gözlerinden akan aþký
Olur olmaz vakitlerde sen eylül kokuyorsun
Dalýp giderken gözlerim senli derinlere
Yüreðimin tenhasýna saklanýp elin þakaðýnda gazel okuyorsun
Sabahýnda telaþý baslayan üç günlük þu hayatýn
Sessiz çukurlarýndan kalabalýk köþe baþýna kadar sürdü
yalana bulanmýþ adý sevda denen mühürlü illetin soðuk yüzü
Hiç bu kadar üþümedi ellerim
Hiç bu kadar korkmadý sensizlikten titreyen bedenim
Sevdim
Çok sevdim
Sen doðarken avuçlarýmda
Sakladým seni aklýmýn firarýnda
Çoðalttým seni ezilen þu yaralý gönlümde
Býrakýp gittiðinde bile...
Çok sevdim
"Odam kireç tutmuyor"
Bir türkü tutturdu dilim durmadan baþa sarýyor yar
Ah, ardýma düþmüþ hayallerim
Bir yaným yasaktý, sevmenin baþ tacý zamanlarýnda
Bir yaným tutsaktý sana
Ezip geçtiðin düþlerim,gülüþlerimdi
Bahar sanmýþtým güz müydü býrakýp gittiðin bana
Þimdi ardýmda býraktýðým adýný, hiç duymadým say
Gözümden, gönlümden, dilimden düþen sin inan
Baþýmýzdaki asuman, þu yýldýz, þahit þu ay
Ne siyah beyazým sýn yansýyan yüze
Ne de ömrümde kalan yaným sýn
Sen kokuyor olsa da bu þehir
Eylül sana doðar sen güze
Kokunu alda git sevdam
Tüm þehirler artýk bize dar
Hoþça kal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.