İnsan Boşlukları

hiç konuþmadan göðsüme kadar indirdiðin
koca daðý avuçlarýnda görünce
kuþlar mý neþeli bilmem
uçasým geldi

türlü þekilleri ile insan boþluklarýndan geçtik
yan dudaðýna acý sözler iliþtirenler
yanaðýný þiþirip üflemeyi bilen
ve parmaklarýndan piyano sýçratan gelincikler
bütün gece böyle geçti
sýrt üstü yýldýzlara yuvarlandýk

bilmiyorum
ilerleyemeyiz belki
dönüyor topraðýn altýnda karýncalar
duvarlara baðýþlýyor aðlayan birinin gözlerini
birden bire olgunlaþýyor incirler
dallarýný seyrediyoruz ayný yerden
ayrý zamanlarýn biriktirdiðini

hep bu aný ile yaþa
duyuyorsun daðýnýk olduðunu
üstümüzde büyüyen yeni alevler
elleri bir birine kenetlenmiþ bitecek
bir aþk için ne çok þey istediðimi
kendi gölgesine fýsýldayan biriyim

kurtarýn bizi bu ýþýldayan gökten
yarýnlarýn sevgisinden ve ötesinden
bulutlarla kendini tamamlamýþ bir sabah
dinlensin avuçlarýnda
bana masumiyetini ver.






Sosyal Medyada Paylaşın: