Gönlümün ayarý yoktu hiç benim Sevdim mi ölümüne severdim Sildim mi tam silerdim .
*
Çarpýnca baþýmý gerçeðin kayasýna , Kan revan içinde kaldým . En az kýrk yerinden kýrýktýr kalbim. Dikiþ tutmaz bir daha der hekimim . Uçarken büyük düþlerle, Esti bir deli poyraz, Kýrýldý kanatlarým. Kaldým öylece, topal ördek misali . Ýþte bu yüzden, El yordamý, göz kararý sevmeyi öðrendim ben. * Ve þimdi, Olgun bir kayýsý gibi , bekliyorum dalýmda . Bilgiç laflar ediyorum bu ara. Mesela, Sevmiyorum süte su katanlarý . Kral sofrasýnda týkýnan soytarýlarý. Göz kamaþtýran nümayiþler ardýnda Dönen dolaplarý . Öðrendim þarkýlardan, Tuzun, ekmeðin, þarabýn kutsallýðýný. Taburcu ettim içimdeki hastayý Ve öðrendim kendimi yontmayý, hayatýn törpüsüyle.
* Ha bir de, Kýrgýnlýða, kýzgýnlýða uyaklý þiirler yazmayý öðrendim. Bu ara. Hani derler ya , Parasýný kaybeden fakir , Ýnancýný yitiren kafir, Düþlerini kaybeden se þair olurmuþ diye. Belki de ondandýr , bu yarým yamalak þairliðim de... * Vazgeçtim, Çaðýl çaðýl akan ýrmak olmaktan. yüzüyorum þimdi durgun göllerde. Bir kuðu gibi. Kendi sularýmda kulaç atarak Yýkayýp ruhumu ve bedenimi Yeþertiyorum yeniden, Acýnýn köklerinden sevgiyi . * Öðrendim kendimi korumayý da. Atlasýma, yeni daðlar uçurumlar ekledim. Yeniden yazdým kitabýný her þeyin. Mayýn döþedim sýnýrlarýma. Sürmesin diye kimse kirli elini . Akým verdim kapýmýn tokmaðýna
* Hayat okulunun son sýnýfýnda , Tüm dillerde , seviyorum demeyi de öðrendim. Kah yendim kah yenildim kavgalarýmda. Rüzgarýn atýna bindim. Koþarken dolu dizgin Düþtüm yüreðimin üstüne. Aklýmý sevdim . *
Onunla uzanýyor göðe merdivenlerim enlemsiz boylamsýz düþüncelerim. Sýðamam artýk sýð sulara. Tutup kollarýmdan fýrlatýn beni . Uçsuz bucaksýz okyanuslara. Korkmayýn, Vurgun yesem de ölmem. Çünkü, Kuþlar gibi uçmayý, balýklar gibi yüzmeyi, Düþe kalka her koþulda Yaþamayý öðrendim ben.
MELAHAT ÇETÝNKAYA .
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.