Karanlýða bürünen kirlenmiþ duygularý,
Cýlýz bir mum ýþýðý arýndýrýr mý sandýn.
Vesvesenin sardýðý bitmeyen kaygýlarý,
Ruh ve beden ebedi barýndýrýr mý sandýn.
Günah tohumlarýný dere tepe dökersin.
Gün gelir harman olur ektiðini sökersin.
Yük aðýrdýr taþýnmaz yorulursun çökersin
Dil çatal yüz riyakâr hangisine inandýn.
Karda ki izlerini var mý yürürken silen
Gittiðin yol doðrumu hani ardýndan gelen
Ana baba kardeþin sýrtý döndü sülâlen.
Sense tövbeye dair yeminlerden cayandýn.
Sol tarafta ne varsa yaktýn yýktýn kavurdun
Daha da yetinmeyip külleri de savurdun
Cefa çektirmekteyse acýmasýz gâvurdun
Sen ki yaptýklarýyla zevkle gurur duyandýn
Azrail engel bilmez tüm bentleri yýkandýr.
Geldiðinde boþ dönmez can’ý alýp çýkandýr.
Beden kalýr kabirde ruh azaptan býkandýr
Ahreti yalan bilip o nefsine mi kandýn?
Hüseyin ZARAR
05 /05 /2014