yüreðim, yeni yakalanan bir balýk gibi kirpiðimde çýrpýnýyor sanki öyle kalacak sanýyor bir an duruluyorum havlu son kalanlarý kuruluyor
saçlarým mýsýr püskülü gibi aynadan solgun yüzüme gülümsüyor elime siyah göz kalemimi alýyorum önce alnýma çizili kaderi karalýyorum aynada yansýyan boþluða yeni bir sayfa açýyorum
kim demiþ kader deðiþmez diye aklýmý en yakýn çöp kovasýna atýyorum
kýrmýzý rujumla kocaman gülen dudaklar çiziyorum bir zamanlar öpüþmekten þiþen þimdi sadece donmuþ duygularýmla moraran kendini kaybetmiþ yüzüme
duþu en soðuða getirip mýsýr püskülü saçlarýmýn ta dibine kadar tutuyorum yangýný ölsün diye hangi aþk soðukta hararetini sürdürür ki boynumdan aþaðýya göðsüme inen damlalar kýzgýn bir ateþe düþer gibi buharlaþýyor görmüyor, duymuyorum bütün duygularým saðýrlaþýyor
artýk hazýrým yeniden yola çýkmaya gökyüzüne bir merdiven kuruyorum her adýmda yükselirken kendimden adýmlarým hýzlanýyor geleceðe yetiþmek için aþaðýda kalan ucubeye el sallýyorum
’ sen ’diyorum gidene aðlamaya devam et ben kararlýyým bu alýn yazýmý deðiþtirmeye az kaldý yetiþmeliyim yeni kaderime
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.