ev demeye bin þahit ister evlerde,
sokaða çýkmaktan korkutulmuþ,
özellikleri tarif edilebilen
koyu esmer yüzlü insanlar
özgürsüzlüklerinin aðýtýyla
türküler çýðýrýrlardý hiç susmadan.
özgürlük türküsü derlerdi bu acayip seslere.
alýnyazýlarýný,
özgürlük türkülerinin
deðiþtirebileceðini sanýrlardý.
ayný evler sýralanmýþ upuzun sokaklarda,
yüreklerinde korku çöreklenmiþ,
kara
ve çini gibi parlak gözlü çocuklar,
çocukluk açgözlülükleriyle,
elma taþlar gibi taþlarlardý silahlarý.
—çocuklar taþ atarlar,silahlara yetmez güçleri!...
patlardý silahlar ;
pýrýlpýrýl tutkular dolu,
baþ döndürücü,
boþ ama vazgeçilmez umutlarla dolu
hayalleri,
hepsi,
her þeyleri,
silahlarýn her patlayýþýnda,
çocukluklarýnýn balonlarýyla birlikte,
balonlar gibi sönerdi.
kan kýrmýzýsý karanfiller açardý göðüslerinde,.
kucaklarýnda kedileriyle
küçük melekler yükselirdi gökyüzüne
özgürlük mücadelesi derlerdi
bu mahzen soðuðu ölümlere.
alýnyazýlarýný,
bu acayip ölümlerin
deðiþtirebileceðini sanýrlardý...