ince dereler iniyor aþaðýlara güneþlenerek kývrým yollarda menekþeler süslüyor kuytu köþelerini mor pembe mavi sarý çiçekler çocuklar suya daldýrýyor küçük ayaklarýný tasayý býrak diyor annelere kuþ gülüþler yeni çýkmaya baþlayan kanatlarýný gösteriyorlar yükselecek diyorlar bu kol bu kanat yüce daðdan yükseðe
vazonun içindeki suyu birileri ister lâðýma boþaltýr, ister döker göle gül eðlence olur ellerde yýprana yýprana çýrpar döker üstünden umarsýz günleri gül yine de ekleyemez yeþil bir yaprak daha solup giden demetine çok tez ölür vazoda güller yetiþse de her mevsim
suyu deðiþmeli diyor bir kadýn vazoyu götürüyor
sahi kapý ardýnda neler oluyor?
22. 08. 2014 / Glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.