hiç bir þey yolunda gitmiyor beni ekeceðim ekin yerine sular durulmuyor yollar yýkýk dökük gülen yüze rastlamýyorum yollarda dudak büküp geçiyorlar poz verir gibi fotoðrafta geleceðe
bir adým olsun istiyorum yanýnda yürüyeceðim her cümlesini olurlayacaðým altýna imza atacaðým tavýr gözleri ilerde duruþu Atatürk!
bir heykel yýkýlýyor adýmlarý büyütülmüþ kopya resimlerle birlikte altýnda kalýyor bir kýsým halk bu yýkýntýnýn üç gün dikilmesine göz yumanlar yýkýyor sözde içimize örülen aðý
alkýþlayacaðým kimse yok ne garip dua ediyorum bir bir diriliþine insanlarýn k’ayýp demokrasi kýlýcý baþýmýzda yalnýzlaþýyor
sanki boyunduruk takýlacak boynumuza aktörler sahnede süflörün dediðini yapýyor kimi yalnýz dudak oynatýyor þarkýyý söyleyen baþka baþka eller çalýyor tefi
hiç bir þey doðal deðil kim itiyor yollara bizi bilinsin istiyorum bu düzen bize uygun deðil ülkem parçalanýyor insanlar durgun!
20. 08. 2014 / glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.