kederin uykusu gelsin bütün aydýnlýk sabahlarý getir dedim güneþe topraðýnýn altýndan su geçtiðini bilmeyen afrikalýnýn býraktýðýnda tembelliði suya eriþmesi gibi açýlsýn gözlerim
yýkayayým üstünü tozlu düþlerimin kilerde kaldýrýnca sepeti bakýþlarýn versin üzümü bu desin en tatlý dünya nimeti yýldýzlarla dolsun evin gözlerimde gör dünya resmini suretini oku aþkýn
dibine vursun suskunluklar içince bir yudum bakýþlarýndaki þaraptan bir ileri beþ geri yürümesin ayaklarýn gör düzgün adýmýný bir taþý eksilmeden kaldýrýmlarýn zaman lehine çalýþsýn pisi pisine ölmesin kimse
gözlerin konuþsun masumane bir akþama girilsin, batmadan gün sokaklar güvenle yýkansýn,temizlensin uydusunu vurmasýn ay karanlýk bulutlara sarýnmasýn beyaz esintiler yollasýn baþka türlü pay etsin topraðý ýrk maskesini kaldýrsýn gülsün yarin yüzüyle
acý, gözyaþý,zulüm dinsin, öyle güzel bak aþk gözünü kýrpsýn gün cümle insan gerçeði görmüþ gibi çýkarlar, sömürüler,düþmanlýklar suretinde yitirilsin meleðin yetmiþ yedi bin kat yerin dibine gömülmüþ gibi umutsuzluklar!
aç demirden perdeni mutlu çocuklar aydýnlýk akþamlarda bekler gibi babalarýný öylesi gülsün yüzüm yüzün yüzümüz!
19. 8. 2014 / Glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.