GÖNÜL PAHASI

Günden güne arttýkça artar yalnýzlýðýmýz
Yalnýz insanlýðýmýz eksilen tek yanýmýz!
Tenhalarda hýçkýrýr, aðlar ýssýzlýðýmýz
Yüreðinde hissedip var mý ki duyanýmýz?

Gene de dünyamýza daldýkça dalarýz hey!
Kâmý, hazzý yaþamdan aldýkça alýrýz hey!
Neden hep kendimize yabancý kalýrýz hey!
Ne bir þükür diyen var ne güne doyanýmýz.

Yollar kendi baþýna, daðlar kendi baþýna
Gelen günler geçenin düþmüyor telaþýna
Aldýrmýyor gözlerim gözlerimin yaþýna
Demek ki yok kendini adamdan sayanýmýz!

Yolunu kaybedip de þaþaný mý ararsýn
Dünya sarhoþluðunda düþeni mi ararsýn
Kaldý mý ki kadim dost, daha neyi sorarsýn?
Yok, gönül pahasýna aþkýný koyanýmýz!
Yok, aþký pahasýna gönlünü koyanýmýz!

10.08.2014

Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: