Gülmeye bile takati yoktur, Gözleri yaralý ceylan gibidir… Nereye baksam zulüm Neresine dokunsam acý ve yara. Elimde deðil doðaya isyan etmedim Hastalýðýna isyan etmedim.
Ne desem yüzüme gülüyor. Uyuþturucu bir yüzü var Ne derdim varsa ondan Ona baðlýlýktan… Bazen ayrýlýk müziði çalar Her kavuþmanýn arifesinde, Sonra görmem onu Ya gider Ya da götürürler…
Hiç kaçmadý Hiç uzaklaþmadý benden Adým adým benimleydi bazen Saçlarý savrulurdu Dokunurdum Bazen ipek gibiydi Bazen çok sertti Þikâyet etmedim Doðallýðýyla sevdim…
O hep burada yanýmda oldu Bazen ayrýlýk müziði çalar Görmem onu, Kaybolurdu. Çok üzmezdi beni Ya giderdi Ya da götürürlerdi… Hal ne gerektiriyorsa Onu yapardý…
Adil Yavuz DURMAZ / 01.08.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
adildurmaz46 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.