UMUT CAN ÇEKİŞİR

Seni görebilmek en büyük ahdim,
O hasret yüküyle çýkmýþtým yola;
Her adým, her nefes umuda cehdim,
Gözüme, gönlüme vermez ki mola.

Eþe, dosta varýp gezdim gurbeti,
Muhabbetle ördük özlem garbeti,
Esrar-ý derûnun aþktý þerbeti,
Ýkramý þifaydý bu garip kula.

Sözü dolandýrýp, bulup bahane,
Adresini sordum her hane hane,
Kabahat olsa da yediðim nane,
Yüreðim baþýma püsküllü belâ.

Nerede güneþim, nerede ayým?
Gelip seni nerde, nasýl bulayým?
Bir ýþýk neþreyle kurban olayým,
Gezdirme gözlerim yaþ dola dola.

Aynada boyutum, görünse resmim,
Seninle soyutum, o deðil cismim,
Düþünle uyudum, kaldýysa ismim,
O ismime bari okuma salâ.

Hakkým helal olsun demeden bana,
Kovsan da elveda diyemem sana,
Tatlýlýk göster de kýyma Hasan’a,
Gel benzet dilini o eski bala.

Aþkýn deryasýnda hasret kayýðým,
Alabora olur, batar yayýðým,
Boðulur giderim, sanki ayýðým,
Umut can çekiþir içimde hâlâ.
--------------------------------------------------
Garbet: Bir tür kilim.

Sosyal Medyada Paylaşın: