Merhaba ! Güneþe küs yaným Artýk ayrýlýk yuvalanýr göðsümün üstünde Sular çekilirken yangýným dan boynu bükük kalýr gözlerimin
Ben ki, Hýçkýran bir sesin gölgesinde sabahlarken Her gece özleyiþlerim ,paramparça olur Dargýn gülüþlerimi biriktir semde avuçlarýmda Donmaya terk edilmiþ iliklerim yokluðun ayazýnda
Þimdi ! Bir bilsen bölgelerime çizdiðin sýnýrý Ýçim kan aðlarken emzirdiðim umutlarýmý Bir yaðmur yaðar ki zemherimden Yer yarýlýr, gök yarýlýr ,yürek yarýlýr
Sorma! Gel ki,kirlenmeden mavi, düþlerimiz Aðarmadan þu kýsacýk ömrüm ellerimde Sabrým,kilit vurmuþken baþ kentime Ýsterdim ki, en güzel aþk hikayemiz olsun
Artýk ! Çekip gitsem diyorum Vursam baðrýmý daðlara Farz-et ki ortadan bölüyorum bedenimi Gözlerinin gölgesinde ölürken aþk umudum yeþerir mi ?
Remziye ÇELÝK
30.07.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.