Aldýðýmýz nefes bile durmazken canda Bu neyin arayýþýdýr, dur deli gönül. Gayrý vazgeçilmez biri var mý cihanda? Hele bir nefsine sor deli gönül.
Adý üstünde yalan dünya her þeyi yalan. Sevinçler uçup giderken hüzündür kalan. Ýstersen ey gönlüm var sende oyalan. Ama dön de bir halini gör deli gönül.
El bilmez halini nefsim, sen bil özünü. Harama meyletme asla, dönme yüzünü. Lal et dilini, saðýr ol, kör et gözünü. Cehennem kolay, cennet zor deli gönül.
Necip Özyolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
NECİP ÖZYOLCU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.