kum fýrtýnasý üstümüzde yýkarak
raks ederken
zevke boðulan bir yaþamýn þaþýlýðý
insanlýðýmýzý unutturdu
çýrpýnýp durdururken kendi girdabýmýz da
ruhumuz kökten çürümüþ
el attýðýmýz her bir noktada kaldýk
tarumar þehirleri büyütürken
dudak uçlarýnda fýrlamaya hazýr cümleler
hizandan uzak mesafede
bir küfrü bilir
kalbi duruþ rahatta
akýl ve nizama baþ kaldýrýþýyla
artýk kalmýþ demlerin bozuk düþüncesinde
özü aldatan duruþlar tüm aleme ayan
biz giderken yavan
aptal gibi sen istedin hiç sonunu düþünmeden
hadi bakalým þimdi sýkýysa gelip de çýk içinden
hükmü taþýyanlarýn ezdiði sabileri toprak altýna
sebepsiz gömüp dururlarken
aciz ellerin yaratana kalkan inlemeleri
feryat figan
yüreðimizi kökünden sökünce
an be an sarhoþ naralar atar iblisin dölleri
salyalý bir kahkaha içinde
sense büzül bakalým
Allahýn gazabý elbet ki yakýn
vurdum duymaz bu alemden
hizipten
ne gelirmiþ gör iþte
vurulaný eslemeyen o zalimlerin cücesi halinle
yukarýlarý týrmaladýn ya
sýra sana geldiðinde
sakýn ola yalvarýp yakarma Rûh-ul Kûds’e…
(20.07.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.