bozgun
-Ey melil melil vurdukça mýzrabýn ucunda uðuldayan su
-Ey Mezopotamya’nýn karanlýk koylarýnda su içen ahû
-Ezeli mehtap
kar yýlgýný bir gece
henüz özlemim toyken,
mavi gözlerinle süzüldün kendi özünde
yalnýz i mgelemde yaþayan bozgun çýðlýðý astým
-doruða ölüm gibi durgun, sessiz, büyük
eþelendi kaderim
karanlýðýn aðzýnda alevin ýslýk sesleri
üfledi ahir ölüm yelini
saçlarýný önüne katýp geldiðin zaman
yontulur henüz söylenmemiþ sözler; dilimden
yakamozlar üþür ayýn eteklerinde
isli menzil ve toprak; adýna kurban verilir
bulutlarý sürahilerle saðar gök
tebessüm kaybolur delinir maðrur bakýþlarým
sev ve yarat diye baþlayan miladi þiir gibi
ilk insan gözleriyle yumuþar gökyüzü
seheri inceltir
-vurgun yerim yukarýdan nefret gibi yuvarlanýr ay
o büyük hüznüyle; aklýmdan silinirsin
gidersen âsi kalýrsan derviþ yaþarým
baþsýz daðlarda ölmeyi bilirim
geçersen külhani mezarlýðýndan
o mâi haziran gecesinin dördünde
cebinde hücum þýrýngasý otlarýn sarardýðý yerde dur!
gölgeni önüne katýp koþ kirli deli gömleðinle
baþý boþ, dön katlarý
-pelerinli bir güzellik ruhumun iki yakasýna asýlarak
orada -zulmün rahman dimaðý ok kiriþi ve tambur -toktur!-
orada -ruhun ve topraðýn ölümsüz ezgileri -çoktur!-
orada -gözün deðdiði yâr yoktur cânân -yoktur!
orada bâki kubbelerde hoþ bir sadâ bir gül gelincik
orada alnýmýzýn tarih yazýsý inanýlmaz bir Gülnihal ve kambur...
..
deðer verip Güne seçen ve okuyan herkese teþekkür ederim.
saygýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.