Kum biiznillah Atýp gafletin topraðýný üzerinden Kum biiznillah. Yeniden doðar gibi makberinden,kum biiznillah Parçalansýn da nikabý gecenin Yeniden doðsun diye güneþ avuçlarýnda fecrin Kum biiznillah Sonrasý tevekkeltü Allah.
Gözyaþýmý da vurdular Uçsuz bucaksýz ruhumu Bir avuç tabuta koydular Bir kez ölmekle ölmem ben,bilmiyor bu taðutlar. Topraða düþen her baþak Yeni bir ruþeym ile gelir Her dem salahtýr bu iklimde Her gece bir baþka fecre gebedir.
Sen yeter ki doðrul Sen yeter ki doðru yolu bul, sonrasý gelir Çaðýrýr seni her yerden þehadet Damarlarýnda ki kan delirir Þahlanýr imanýn Yanar ruhun, bin vecd ile aþka gelir
Bir parçasý Halep olur kalbinin Bir parçasý Keþmir Bir parmaðý Gazze olur ellerinin Bir parmaðý Kabil Kahire de kalýr bazen yüreðin, Bazen Arakanda Ne zaman ki sýzlar her bir parçasý kalbinin Ne zaman ki parmak uçlarýna kadar sýzlar bedenin Ýþte o zaman yumruk yapýp ellerini Küfrün üzerine indirebilirsin Vuran sen olmayacaksýn Allah olacak Atan sen olmayacaksýn Allah olacak.
Gün gelecek bir yudum su Bir lokma ekmek olacaksýn Gün gelecek umut, gün gelecek güneþ, Soðuktan donan yavrularý ýsýtacaksýn
Ölsen de bin kere,milyon kere , Doðrulup makberinden aþk ile Yýlmayacak , milyar kere doðacaksýn. Tutunup Allahýn ipine Nice kýtalar , ufuklar aþacaksýn. Yere düþmeden tutmak için gözyaþýný yetimin Ve daha, gökleri sarmadan figaný Yetiþmek için imdadýna ümmetin Bin parçaya bölüp ruhunu Her cepheye sen her cihada sen , Her þehadete sen koþacaksýn.
Haydi ,kalk ayaða þimdi Ve topla ayrýlýk vadilerinden nevmidini Ölmeden önce öl Ve göm tövbe çukuruna gafletini Topraðý hazýrdýr her tohumun Sütü hazýrdýr daha doðmadan her çocuðun Sen yeter ki doð Sen yeter ki doðrul Yeni bir ruh yeni bir hayat bul Yoður sabrýn elleriyle, narýný ateþin Döv nedamet tavýnda kalbini ve hatýrla Ben sizin Rabbiniz deðimliyim Dediði zaman insanlara Rabbinin Evet Sen bizim Rabbimiz sin dediðin günü hatýrla.
Bir damla gözyaþý olsun Hiç olmazsa Bir damla gözyaþýn olsun ki avuçlarýnda Parçalandýðý zaman gökler üzerine ateþ düþmesin Yarýldýðý zaman yeryüzü , seni içine çekmesin Komþun açken, sen tok yatýyorsan Onlar yavrularýný gömerken , sen öpüp kokluyorsan Varmýyorsa elin uzaklara Yetmiyorsa gücün bir mazlumun elinden tutup kaldýrmaya Bir damla gözyaþýnda mý yok aðlamaya Görseydin eðer hakikati Son nefesini verirken o bebeklerin Kime gülümsediðini de görürdün Saçlarýný kimin okþadýðýný yetimlerin Ve sen hayatla mutsuzken Neden ölümle mutlu olduðunu þehitlerin
Bir Sahibi var bu ümmetin unutma Bir avcunda zamaný ve mekaný Bir avcunda maddeyi ve manayý tuttan Doðar doðmaz daha Ümmeti ümmeti diye aðlayan, Bir Sahibi var bu ümmetin unutma Adý Allah ýn Adý ile anýlan
Nasýl öyleyse Nasýl bunca ümitsiz ,gayretsiz,pervasýz Nasýl bunca bedbin olursun , ey Müslüman Haydi! Kalk ayaða ve davran Davran ki, bin parça olsun küffarýn kalbi korkudan Kun müslüman Davran ki öpsün arz secdeni alnýndan.
Mustafa Kemal Serhatlý……23 mart 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Kemal Serhatlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.