İstanbul Paşaları!

Paþasý çoktur Ýstanbul’un
Kasýmpaþa’dan binersin bir otobüse
Gaziosmanpaþada inersin
Az ilerisi Bayrampaþa...
Bununla bitmez ama
Paþasý çoktur Ýstanbul’un...

Bazen bir tinerci çocuktur paþa
Çektiði zaman asetonlu bezinden iki nefes,
Gecenin þerriyle uyanýr:
’Gökyüzü konuþ, Ýstanbul ses kes’

Bazen bir fahiþedir
Peþin ödenmiþse vizitesi
Hele de bahþiþi kapmýþsa bir tekenin döþünden
Paþalarýn paþasý

Bir iþçi çocuktur bazen paþa
Haftalýðýnýn yarýsýný harçlýk olarak koymuþsa cebine babasý
’Boka püsüre para harcama ha’
Kimin umurunda bu fukara nasihatý
Paþasýn iþte.

Rami Halindedir bazen paþa
Kilosunu yetmiþ beþ kuruþtan okumutþa çürük domatesin
Kimse sonradan salça olmamýþsa
Paþa var paþa
’Yeþil soðan verelim abim’

Belindeki aðrýya aldýrmayan þarklý bir hamalýn
Paþalýk demidir.
’Nereye aðam’
’Þuraya indir paþam, þuraya.
Kýrýlmadý ya?’
Kirli bir mendil silerken alnýndaki teri paþanýn
’Bir kuru fasülye çek usta,
Cücüðünü getir soðanýn’

Dedim ya,
Paþasý çoktur Ýstanbul’un...
Yalýlarda
Yollarda
Yalanlarda, cami avlularýnda
Pazar yerinde, bir otel odasýnda...

Ama bu gün paþa benim
Üsküdarda bu sabah,
Koca bir semaver var masamda
Çay deðil!
Sanki sýcak bir iksir yudumluyorum
Kýz Kulesi üzerinde uçuþan Üsküdarlý kuþlara
Simidimden rýzýk ufaklýyorum
’Telaþ yok, doyacaksýnýz hepiniz
Bu sabah bendensiniz’

Bu sabah paþa benim!
Sosyal Medyada Paylaşın: