DOĞUM GÜNÜM ANISINA (2)

Ve unutulmak sa karanlýklarda kaybolmuþ
geçen bir zamanýn ortasýnda
Sürünmüþ bir yaprak gibi duygularým,
Sevilerim hep senli þarkýlar söyler bana,
en uzak en rastlanmaz gecelere
gebedir benim sabahlarým...
Dünlerden arta kalan ayna kýrýklarýna ,
bir rüya daha eklenmeli bu gece...
Ve belki de yarýn doðacak güneþ;
(Altmýþ üç) yýl önce bir sabah ;
göðsünü yýrtarcasýna aðlayan
ve gözleri þimþekler çakan bir bebek!
Ýçimde hiç büyümeden kalan
yýllarýn yorgunluðuna inat la savaþan
koca adam olan yaþlý bebek
Yarýn mutlak güneþ yine aðaracak
Ýçimdeki yaþayan sevgi ýþýklarým
karanlýklarý yýrtarcasýna aydýnlatacak
geceyi boðacak tan yeri aydýnlanmadan
eðer ki sen görürsen beni
gün þafak olana deðin...

08.07. 2014 Orhangazi/ BURSA

NAZMÝ ÞENUSTA

Ve bu þiir( altmýþ üç) yýl sonra gözlerindeki ýþýk hiç dinmeyen bu yorgun adama bir sabah vakti çið tanesi aydýnlýðýnda akþam vaktini hatýrlatan bir karanlýkta beþ on martý sesi ve bir deniz uðultusunda iltica etmiþ bir doðum günü hatýrasý olmakla anýlarýnda yerini alýyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: