Herşeyin Başı İnsan..

Ben, Gün ýþýðýyým
Üretirim durmadan.
Isýtýr, aydýnlatýr
Can verir
Dost bulurum
En ücra karanlýktan..

Denizim ben,
Dalga dalga
Ýçin için oynarken
Yaþamýn türküsüyüm,
Ezgileriyle zaman zaman
Yürek sýzlatan..

Toprakla kucaklaþan
Tohumum ben,
Bir damla suda
Boy veren
Köklerim topraða
Sarýlýrken...

Ýnsaným ben çoðu zaman,
Anlamaya çalýþan
Soran, sorgulayan
Bir kocaman yürek.
Ve kucaðýmda
Yýllardýr biriken
Umutlar
Kürek kürek..
Saçýyorum her adýmda
Tohum olsun,
Filizlensin
Yeþersin derken;
Birileri de
Aðaçlarý kesiyor durmadan..

Þimþeðim bazen
Gökyüzünü kanatan,
En karanlýk gecelerin
Kuytusundan
Gizlenenleri bulup çýkaran.
Yine de, yetmiyor gücüm
Her þeyin baþý insan,
Zaman akýp gidiyor
Ýstifini bozmadan..

18/12/2006

H Hikmet Esen

Bilgi, birikim, insan olmanýn erdemi derken ve güzellikleri var ederken gönül gözlerimizde; Çirkinlikler, savaþlar, ölümler, kötülükler de karartýyor yüreðimizi.. bunalýyor insan, kýzýyor yaþama küsesi geliyor zaman zaman..



Sosyal Medyada Paylaşın: