adadým ömrümü senin uðruna
hiçbir beklentin olmadan al yanýna
konayým yanaðýna bir kar tanesi gibi
eriyeyim dudaklarýna deðdiðimde
hissettiðinde sen de o serinliði
bilki yüreðinde ben seninleyim
duygular vardýr yaþanýr anlatýlmaz
dökemezsin kelimelere kifayetsiz kalýr
isteme benden seni unutmamý
boynuma ilmiði çekmek gibi imkansýz
hayat iksirimsin sen kalamam ki sensiz
gözler de baþlar aþk tohumlarý
yüreðinde son bulur sarar tüm hücrelerini
yeni bir baþlangýç der silersin mazini
yakarsýn yüreðinde aþk ateþini
ne yeminler etmiþtik ikimizde
öpüþtüðümüz o sahilde
biz ayrýlamayýz diyorduk
vuslata dair hayallerimizde
mevsimler gibi deðiþtik
bak ayrýldýk iþte
sahteymiþ sevgin de gülüþlerin de
bir þeyler eksikmiþ demek ki sevgimizde
hatamýzý anladýk son sözü söylediðimizde
ah o kör olasý gurur yok mu
gözlerimizi kör dilimizi lal eden
baþladýðýmýz yere döndürdü bizi
bulutlar gördü bu mahzun halimizi
yaðmur olup ýslattý bizi
her damlasýnda hatýrlattý sevgimizi
geç bulup da çok þey yitirdiðimizi ...
Refik
29.06.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.