Yine kýþa teslim þu gönül daðým
Özümden çaðlayan sele kýrgýným
Dertlerle ezelden benim “kan baðým
Dost bilip tuttuðum ele kýrgýným
Umutla bekledim býkmadým her gün
Hükmümüz verildi müebbet sürgün
Ne isyan, ne sitem etmedim bir gün
Maziye kerç eden dile kýrgýným
Kaderimde varmýþ çektiðim çile
Darýldý bülbülüm açmayan güle
Sarýldým sayende bu gurbet ele
Halimi bilmeyen kula kýrgýným
Alýþtým uðrunda heder olmaya
Senden ayrý boynu bükük kalmaya
Hasretim bir lahza olsun gülmeye
Sensiz yürüdüðüm yola kýrgýným
Ýstemem em olsan bu vuslat haram
Daðýlmýþ sinemde kapanmaz yaram
Ben beni bilirim Mevla’m tek çarem
Tafralar içinde hale kýrgýným
Nuh Comba