Benim dar sokaklarýmýn vardý beyaz bulutlarla süslü Gökyüzünde maviliklerin engininde süzülen sülün Umut vaat eden tefsirinde hikmetler pek bi gönüllü Ufkunda her gün bir güneþ doðup bir güneþin battýðý
Benim dar sokaklarým vardý upuzun kaldýrýmlar Üzerinde gezinirdi çocuklar ,acýtan hýrçýn adýmlar Bazen bir çocuk sesi olurdu bazen de hýrdavatçýlar Naralar atarlardý ’eskiler alýnýyor, eskici...! diye
Benim dar kahýrlý sokaklarým vardý bazen cenazeler Bazen düðünler bazen kavgalarýn gürültüsü patlardý Þikayet etmezdi her birine yataklýk ederdi sessizce Kimi zaman vuslat olurdu kimi zaman olurdu gidenler...
Benim dar sokaklarým vardý sonsuz maviliklere el salardý Keyfine doyum olmazdý kaldýrým taþlarýnda oturmak Top koþturmak ip atlamak ,kaçaný kovalamak, kollamak Haneler yer tutmuþtu kimi aðlardý kimi mutlu mesut.!
Filiz AKTAÞ
13 haziran 2014 15 45
Sosyal Medyada Paylaşın:
okutucu 71-istanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.