ben gömdüm acýmý en derinlere kendimi kaybettim bulamýyorum. ben severken o’nu delicesine, karþýsýna çýkýpta diyemiyorum.
esiyor rüzgarlar üstüme delice, estikçe kalbim de yangýným büyüyor. eski ahpablarým hep seni soruyor, dilim tutuluyor kimseye diyemiyorum.
geçti artýk benden sevemem yeniden, ben o’ndan baþka birini sevmiyorum. gitmiyor gözümden hayali gitmiyor, resmini öpmeden yatamýyorum.
bilseydi diyorum o’na olan aþkýmý, o’da severmiydi beni bilemiyorum. þimdi sormak mümkün olsaydý keþke, ne yazýk kabrini bile bilemiyorum. bu yüzden kimseyi sevmiyorum.
Mustafa TELLAL
24/06/2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Tellal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.