Ne ben eski ben Nede sen þu an uðruna Ölecek kadar Sevdiðim güzelsin Her þey deðiþti inan Üzerinde el ele Yürüdüðümüz Kaldýrým taþlarý Gölgesinde oturduðumuz Hayaller kurduðumuz O ulu çýnar Sokaklarýnda çocuklarýn Bilye oynadýðý Toprak damlý gecekondular Bir bir yýkýldý yoklar artýk Nerede hani o kömür karasý Saçlarýndan eser yok 0 sevdiðin gazozu aldýðýmýz Bakkalýn yerinde yeller esmekte Hani dilek tutmak için Gittiðimiz pýnar bile kurudu Her þey deðiþti sen deðiþtin Mevsimler bile deðiþti Ne eski yazlardan eser var Nede eski baharlardan Ve tabi ki bende deðiþtim Her gün ayný saatte Yollarýný gözlediðim ömrümü adadýðým Olmazsa olmaz dediðim Eþi bulunmayan güzelliðim Bakmýyorum artýk yollarýna Kestim umudumu Arada bir soruyorum Yinede seni sol yanýma Ýnce ince sýzlýyor Yalan mý söyleyeyim Ama eskisi gibi beni Aðlatmýyor yokluðun
Haber vereyim dedim Ben galiba sensizliðe Yokluðuna alýþýyorum....
07-HAZÝRAN 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
paşaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.