Bu aþkýn sonu gözyaþý, hüsran biliyorum Sanma ki ayrýlýðý ben istiyorum Ben de senin kadar üzülüyorum Zorundayým, Kadere boyun eðiyorum Hakkýný helal et sevgili, ben gidiyorum Ve sakýn yanlýþ anlama beni Senin için senden vazgeçiyorum…
Sen bana kin ve nefret beslerken, Bana beddualar ederken, Tek kalemde silip atarken, Ve sen aðlarken yüreðini soðutup Benden ve ayrýlýðýmdan Sana yazdýðým veda mektubumdan Sözlerimden þikâyet ederken Ben, Seni ve senden nasýl vazgeçtiðimi Seni, sana nasýl feda ettiðimi düþünüyorum Bazen susuyorum, Yüreðim kanýyor ama aðlayamýyorum Ve senin için senden vazgeçiyorum…
Yeter artýk, feryadýný haykýrma suratýma Ben gitmek zorundayým kendi yoluma Yer yok kalbimde senin tertemiz aþkýna Ben yorgunum, Hayatý ve hayatýn geriye kalanýný Güç bela yaþýyorum Ne kadar gözlerin çýkmasa da aklýmdan Her ne kadar yüreðimi iþgal etse de sevdan Ben senin yarýnlarýný düþünüyorum Ben bu aþk oyunundan ayrýlýyorum Ve senin için senden vazgeçiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.