MADENCİ

Kömür karasýnda umut sabrýyla
Ekmeðini arar durur madenci
Ýner derinlere þimþek hýzýyla
kazmayý sabýrla vurur madenci

Ne gecesi vardýr nede gündüzü
Umutla doludur daima sözü
Ekmeðin peþinde karadýr gözü
Geriye dönemez yürür madenci

Ardýna bakmadan çýkar evinden
Dualar okurlar yerin dibinden
Baþýný eðerde hep edebinden
Þükrünü mevlaya eder madenci

Ardýnda býrakýr evi barkýný
Peþinden umutla bakar kadýný
Sabýra nakþeder yazar adýný
Alýn teri döker yürür madenci

Dönüþü olmayan bir yola çýkar
Gönlünde hüzünler gözünde vakar
Aðlarda yaþlarý kalbine akar
Her gününü son gün yaþar madenci

Yürü be aslaným eðme baþýný
Dua ile sileriz akan yaþýný
Yetmiþ sekiz milyon taþýr naþýný
Ruhunuz þad olsun þehid madenci

Aðlama akmasýn bir damla yaþýn
El üstünde cennete gidecek naþýn
Sen þehidsin artýk dik dursun baþýn
Kabrinde hep güller açsýn madenci


Sosyal Medyada Paylaşın: