Sevgili çocuklarým,
artýk size kýrmýzý uçurtmalar yapamayacaðým
ama siz avuçlarýnýzda hep umuda uçan bir kelebek büyütün
yýldýzlarla dolu gecelerimi kaybediyorum artýk
beni bir daha göremeyeceðiniz için üzülmeyin
ben baktýðýnýz her yerde olacaðým
sevgili karýcýðým,
ýstýrabýný çok iyi anlýyorum
ama hayat denilen kavga acýsýz olmuyor
bilmeni isterim ki
üzerime düþen þu büyük demir parçasý acýtmýyor da canýmý
seni ve çocuklarýmý bir daha göremeyeceðim
kapkara bir boþluða býrakýyor beni
unutmak istiyorum ama unutamýyorum
aslýnda hatýrladýðým tek þey
seni ve çocuklarýmýzý çok seviyorum
iyi ki hatýrlýyorum...
Hoþçakal sevdiðim ölüyorum...
Tunceli, kan/dil...