Dün gece bir mektup yazmýþtým ama
Ýçimden göndermek geçmedi anne
Benim için düþme istemem gama
Gözlerim adresi seçmedi anne.
Gönlümde yaþayan inan tek yarsýn
Okuyayým biraz belki duyarsýn.
Okþayýp sevdiðin bu kýzýn var ya
Savrulup duruyor çile yelinde
Hani yeþil daldan yaprak kopar ya
Onun çýðlýðý var þimdi dilinde.
Ne anne dediler ne öksüz evlat
Görmedim yerimde huzur ve rahat.
Gezip ilden ile adsýz taþlarla
Yýktýlar temelden bu harap evi
Doðruyu görmeyen dimdik baþlarla
Söktüler kalmadý içimde sevi.
Hani hep söylerdin affetmek gerek
Boþa gider inan bilmez mübarek!
Bilirdin her günüm kara geceydi
Sabreder beklerdim derdim kaderim
Elimden tek tutan yedi heceydi
Oda yitip gitti bitmez kederim.
Akýl ver ne olur neler yapayým
Sanki az mý geldi dert mi kapayým?
Mektup hayli uzun bilirim ama
Hepsini okumam tasalanma sen
Yýrtýldý þiirim tutmuyor yama
Yerine yanarým sakýn yanma sen.
Anneler gününde yazýlmaz böyle
Senden baþka dertdaþ var mý ki söyle?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM YAKARIŞ RİCA EDERİM BAYIM HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM