ah yakışıklı istanbul

seni zat-ý þahane

yine bir baþka bakýyor bu gece gözlerin
kirpiklerin iþveli bir kýz gibi kývrak
dudaðýnýn kenarýnda öpülesi bir tebessüm
ve semada raks eden yýldýzlarla
çýldýrtan senfoninin
sessiz çýðlýðý örtmüþ üzerini
nasýl da çekicisin

sokak lambalarý gözlerini yummaya hazýr
altýnda öpüþecek aþýklar için
yaseminler fýsýldaþýyor
güne bakanlar uykuda
bir senin sesin duyuluyor Ýstanbul
davetkarca

biliyorum umurunda deðil umarsýz adam
dört bir yanýn aþýklar mezarý
gömdükçe çoðalýyor ölümüne meraklýn
kaç sevdalý düþtü tuzaðýna
bak iþte uzanýyor yine büyülü ellerin
nasýl bir mis kokudur bu
yedi tepeden yayýlýp içime hapsolan

geçtim bütün aþklardan
senden de geçecektim
yemin olsun
ama olmadý be Ýstanbul
göçebe ruhum
galata sokaklarýnda bir meyhanede þimdi
ucuz rezil bir þarabýn sarhoþuyum
içimde rengi kaybolmuþ resimlerin aðýtý
duymazdan geliyorum
bir baþlarsam aðlamaya
biliyorum
sen bile susturamazsýn beni Ýstanbul
sen bile

haydi
bu gece yalnýz benim ol
çek üzerimize zindanýn kapýsýný
herkes bizi öldü bilsin
ama biz
tüm aþklarýn aþkýna
sevileþim
Sosyal Medyada Paylaşın: