Sadece on iki saat için gidiyorum Yine de belli olmaz, helal et hakkýný Bir meslek deðil yapýlasý Ama neylersin ki ekmek parasý Çocuklarýmý önce Allaha Sonra sana emanet ediyorum Benden de esirgeme dualarýný…
Soðuk dört duvarýn içinde Biri diðerini dövecek, Öteki sana küfredecek, Biri çýkýp cam kýracak Ve belki de Bu kez hedef benim suratým olacak. Bunlar olmasýn diye Elimden geleni yapacaðým Baba þefkatiyle kollarýmý açacaðým Belki de o an darbeyi baðrýmdan alacaðým Belki bir uyuþturucu kaçakçýsý Belki bir katil Belki on yaþýnda bir çocuðun kanýna girmiþ Tecavüzcü bir serseri Belki bir hýrsýz Hatice gelinin bileziklerini çalan Ve korkudan düþük yapmasýna sebep olan Suçu her neyse iþte Çocuklarýmý sana emanet edip, Hayatýmý onlarýn avucuna býrakacaðým…
Ölmeden, yara almadan Mesaimi bitirebilirsem eðer Bu kez de topluma hesap vereceðim Birileri, bir yerlere gelmek için Merdiven yaparken benim gururumu Ýnsafsýzca, suçlarken “rüþvetçi” diye “Ýþkenceci bunlar” derken o birileri gazete manþetlerinde; Ben yetmiþ kuruþluk ekmeði, Çocuklarýmýzýn kitaplarýný Son ödeme günü gelmiþ kredi kartlarýný Ödenmemiþ banka borçlarýný hesaplayacaðým Ve biliyorum; yine altýndan kalkamayacaðým…
Yapacak bir þey yok hayat arkadaþým Ben Ýnfaz ve Koruma Memuruyum Gardiyaným yani… Kimse okumaz benim hikâyemi Kimse yazmaz Çünkü pirim yapmaz… Ýnsan haklarý da bana çalýþmaz Tabi ya; o birileri erecek ya arþa Merdiveni kim düþünür? Ayþe teyzenin üç aylýk maaþýna göz diken, Hatice gelinin düþük yapmasýna sebep olan Ýlkokul çaðýndaki çocuklarý, gençleri Uyuþturucu bataðýna sokan Yirmi yaþýnda delikanlýya kurþun sýkan Analarýn ciðerini daðlayan Sokakta oynayan çocuða tecavüz eden Ýþte bunlar masum, ben suçlu olacaðým… Böyle yazýlmýþ senaryo Bu oyun böyle oynanacak ki Pirim yapsýn hikâye Ve o birileri muradýna ersin diye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.