Vakit, Dönüp ardýna bakma vaktidir Kapýya kadar geldi, eli oraklý misafir Beklemez fazla bilirim Girdi girecek içeri Yaþanmýþlýklarým ve yaþayamadýklarým Gözümün önünden geçiyor bir bir Ve o sulu gözümde yaþ Sadece bir damla Þimdilerde beden tam bir kelepir, Bir yumak et parçasý. Ruh piþman, Ruh paramparça… Rezil Umutlar hep hayallerde kalmýþ Gülmemiþ bir baht Yaþanmamýþ bir hayat geride kalan Ne aþka yelken açmýþ bir gönül Ne de aklý baþýnda sefahat Yokluk yoksulluk içinde Açlýkla boðuþarak Huzurdan uzak Yine de bazen mutlu gibi görünür Oysa öylesine yaþanmýþ Pisipisine geçmiþ bir ömür…
Þimdi dudaklarým bir veda türküsü mýrýldanýr Sessiz, nefessiz ve karadüzen Akordu bozulmuþ sazým gibi Kulaklarým týrmalanýr Saðýr edici bir uðultu Ne saðým belli ne solum Artýk ayaða bile kalkamýyorum Yoruldum, yorgunum Lal olmuþ dilim sanki Asi gözlerimde amansýz bir uyku Korkuyorum… Tüm cesaretimi topladým yüreðimde Gelen misafirimle gidiyorum. Ve geride kalanlara, Martýlara, daðlara, ovalara Yaþanmamýþ yýllara Ve çayýma, sigarama Þiþede boynu bükük kalmýþ Bir duble rakýma Ve dünya sana… “Hoþçakal” diyorum. Yaþadýklarým için deðil, Yaþayamadýklarým için özür diliyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.