Kuþlar Kanatlanýr Yüreðim(n)den. ... Ýçimde tepinýyor yýlký atlarý, Baþýboþ,korkusuz ve asi, Dört nala geçerken ömür denen lahza, Elbet birgün öleceðini bilmekte güzel, Sonunda sevdiklerine kavuþmak varsa. ... Herkes derininde bir aðaç besler, Kimi çalý çýrpý,kimiside söðüt selvi, Kiminin de ulu bir çýnardýr evi. Aðacý kadar soluklanýr gölgesinde. ... Kaðýtlara çizdiðin kuþlar havalanýr sonra, Kanatlarýný açýp bir bir yüreðimden, Kalbinde demlediðin her nisaný, Erguvan dallar giydirip yýkýyorsun, Mavi sularda... ... Sonra deniz,martý ve yunuslar. Birde sahilin müdavimi haytalar. Yosun tutmuþ kayalara býraktýklarý sesleri toplarken, Yýkanýyor güneþ serinlemek için batarken sulara. Ve hala erguvan mevsimi, Sevdiklerime kavuþmak için. Verirken son nefesimi. ...
yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.