Kanat kanat uçuþsa, kuþlar gibi bulutlar, Seyretsem gözlerinde, sevginin bin rengini. Sevgi denizlerinde yüzer gibi umutlar, Ne olurdu yazsaydý, kader aþka dengini...
Dinmeyen bir çaðlayan gibi ömür aksaydý, Kader, saçlarýmýza ümit gülü taksaydý, Gözlerde mutluluklar kývýlcýmlar çaksaydý, Baðlardýk elimizle mutluluðun dengini...
Hep özlem düþtü bana, hayatýn aðacýndan, Koþtum, hiç yorulmadan, daðlarýn yamacýndan... Çiçekler yetiþtirdim topraðýn kýracýndan, Yine de þükür dedim, yürek sevgi zengini...
Kaçtým tozlu yollardan, hep yeþile yürüdüm, Umut þalýný sarýp, hep ardýmda sürüdüm, Kalbimi sevgisiyle, düðüm düðüm bürüdüm, Kör kuyulardan çýkýp, yine buldum engini...
Kartlar,hep ’hicran’ çýktý, falda, tüm destesiyle, Yine de ümitlendim, bir sevdâ bestesiyle. Ne þarkýlar söyledim, yüreðimin sesiyle; Bulamadým bir türlü sevdânýn âhengini...
Nice nice kar yaðdý, þu çâresiz baþýma, Haram lokma katmadým soframdaki aþýma, ’Bir mahzun kalbi vardý’ yazýn mezar taþýma, Ýstesem de yürekte söndürmedim yangýný...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.