CANI CANDA UNUTTUM...!
Þimdi mevsim baharmýþ rengârenkmiþ çiçekler,
Umudumu sevdamýn hazanýnda uyuttum...!
Bak bizim þarkýmýzý söylüyor kelebekler,
Yüreðimi bir kuþun kanadýnda unuttum...!
Ben senin gözlerini yemyeþil ova sandým ,
Sahte gülüþlerine nasýl inanýp kandým,
Bir tek yanan sen misin ben de uðruna yandým,
Hasretim bitsin diye yýllara kafa tuttum...!
Cellâdýmdýr geceler yarýnlarým karanlýk ,
Ýki nefes arasý vuslat bile bir anlýk,
Gönül artýk virane saray deðil samanlýk,
Sevgimi zindanlarýn ýþýðýnda büyüttüm...!
Her yerde bir izin var her yerde senin kokun,
El tene dokunmadan yüreðime sen dokun,
Sevgim çiçeðe benzer dalýndan kýrma sakýn,
Sunduðun zehirleri þifadýr diye yuttum...!
Öldü sevdan içimde sen bende artýk yoksun,
Acýlý yüreðime deðen zehirli oksun,
Aþkta kusur aranmaz herkes gönlüne baksýn,
Uykusuz gözlerimi gecelerde avuttum...!
Gittiðin günde koptu kýyametler ardýndan,
Sürgün ettin sen beni sevenlerin yurdundan,
Sen gördün mü kim ölmüþ baþkasýnýn derdinden,
Seven yüreðe derman caný canda unuttum...!
Hüzün Bulutu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.