Bomboþ bir kâðýt ve kalem, masada Anlamýný yitirdi kelimeler Sahipsiz artýk þiirler Yokluðunda yazýlmýyorlar… Ne öfkeliyim, Ne de hüzünlü, Ne gülüyor, ne de aðlýyorum Tarifsiz bir boþluðun tam ortasýnda duygularým Sadece yaþýyorum…
Bahara ve açan çiçeklere raðmen Ben soluyorum Kaç nefes daha dayanýlýr bilmeden Bitiyor ömrüm. Son ýþýðýný da kaybettikten sonra geceler Artýk vazgeçtim Seninle geçen günlerimin anýsýyla Yaþýyorum…
Þunu bil; Ýnan hiç üzülmeden Biran bile duraksamadan Daraðacýnda sallandýrdým yarýnlarýmý Sensizlikle yýkýlan umutlarýma Baðýþlýyorum gençliðimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ACEMİBaLIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.