Kahramansýz kaldý masallarým, Her adýma bir lakap yükledi, hayat. Seni bile unutturdu her yeni masal, Ben gökte prenses, Uçan halýda, Sen yaramaz kurbaða. Belki de yedi cücelerden en yakýþýklýsýydýn, Ama dev prenses oldum, pamuk deðil. Belki de parmak çocuktun sen, Ben mor menekþe. Yo yo sen Pinokyo, ben kýrmýzý baþlýklý... Külkedisiyken ben, Sen, Notre Dame’in kamburu. Anlayacaðýn bir türlü kesiþmedi, yollarýmýz. Hep baþka masallarýn kahramaný olduk. Belki de bir peri masalýydý bu aþk, Peri gitti, deðnek kayýp, Bitti masal çaðý... Bizse, araba olmayý saat 12 de terketmiþ, Balkabaðý... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.