Tatlý, tatlý esip duran meltem yeli. Sen ne kadar esersen es, Yine de fayda etmiyorsun, can sýkýntýma. Görmüyor ‘musun olanlarý, Ulu orta olup bitenler, dokunuyor kanýma.
Ah meltem yeli, Bahar kokarak mis gibi esiyorsun’ da ne güzel Yine ‘de senin gücün yetmez,içimdeki esen fýrtýnalara. Gönlümü ne kadar, almaya çalýþýp dursan da, Saçlarýmý okþasan’da, Senin isteðinle, içimdeki sýkýntý gider sanma.
Ey meltem yeli. Saçlarýmý okþayan sen bir taraftan, Aðaçlardaki, ötüþen Ruhumu dinlendirmeye çalýþan kuþlarýn sesleri bir taraftan Beni teselliye çalýþsanýz’ da boþa. Çünkü benim, Deðilmi’ ki olup bitenler, gitmiyor aklýmdan.
Ey tatlý, tatlý esen meltem yeli, Güneþin doðduðu, Yüzlerime vurduðu yerde, karanlýðýn içine itilmiþim ben. Ýkiniz bir olmuþ yüzlerimde seviþip, beni güldürmeye çalýþýrken Bense çýkamýyorum, bunca pisliðin içinden. Söyleyin meltem yeli ve seninle yüzlerimde seviþen bahar güneþi, Madem’ ki her þey güzleldi ve bahar güzeldi, Bunca pislik bunca çamurluk neden.
Ey þeytani hayaller, girmeyin hayallerimin arasýna. Sattýlar görmediniz’ mi bizleri beþ paraya. Nedendir söyle, Hokkabazlýk yapýp düþüncemi deðiþtirmeye beni güldürmeye çalýþman. Ey þaþkýn bakýþlý canýmý sýkan þeytan uðraþma, Benim gemilerim yok’ ki Kara denizde, otursun karaya.
02 Nisan 2014 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.