Sensiz sabahlarýn
Aydýnlýðýnda buldum hasretini
Öðlenin cehennemi sýcaðýnda
Güneþin kör eden ýþýðýnda
Gecenin alaca karanlýðýnda
Sevdim seni...
Bir kýrlangýçlarý sevemedim
Seni hatýrlattýðý için
Oysa uçmayasýn diye
Kanatlarýný saklamak isterdim
Hep akþam otobüsleriyle gittin
Uzaklara...
Uzaklarýn rüzgarýnda sevdim seni
Yýlgýn akþamlarýn gün batýmýnda
Ýmbatýn saçlarýmý karýþtýrmasýnda
Yaðmurun yüreðimi ýslatmasýnda
Sevdim seni
Ben seni hiç sevmedim ki...
Ekmeði tuza banýp yer gibi...
Çölde Mecnun, daðda Ferhat, ateþte Kerem...
Yakub’un duasý, Yusuf’un rüyasý,
Ýbrahim’in ateþe atýlmasý...
Davut’un hoþ sedasý, Eyüp’ün sabrý gibi
Saçlarýmýn kýþ beyazýnda,
Ruhumun sonsuz ayazýnda
Sevdim seni...
Ben seni hiç sevmedim ki...
Ölümün soðuk dudaklarýndan
Nefesini çekerken içime sen diye
Azraile meydan okurcasýna...
Müezzinin selasýnda yankýlansa ismim
Musalla taþýnda yatsa cismim
Hala mý anlamazsýn Yosun Gözlüm
Sevdim seni...
Beyaz zambaklarýn iç bayýltan kokusunda
Masum papatyalarýn taç yapraklarýnda
Güz çiðdeminin yazgýsýnda
Uzak daðlarýn Asi Maralý olsam da
Her gidiþinin bir geliþi olacak umuduyla
Çoban ateþinin sýcaklýðýnda
Sevdim seni...
Oysa, oysa ben seni hiç sevmedim...
Bir ananýn Mehmet’ine
Özlem dolu aðýdýnda sevdim seni...
Kor ateþlerde yanarcasýna
Yaramý kýzgýn hançerle daðlarcasýna
Hasretin baðrýnda kavrulurcasýna...
Sevdim seni...
Ben seni hiç sevdim mi?
Sevdim...
Sevdim seni Yeþil Gözlüm,
Sevdim seni...
Ben seni hiç sevmedim ki...
Yeþil gözlerinin alasýnda
Kayboldu deniz gözlerim...
Yüreðim yorgun,
Yüreðim yaralý, yaramsa derin
Geçti bahar benden
Hazan yerim, boran yerim, ayaz yerim
Fýrtýnadan önceki sessizlikte sevdim seni...
Ben Seni Hiç Sevmedim ki...
Eylül GÖKDEMÝR... 10.07.2007...