On İkiye Beş Kala

Her aynada sadece altýnda duruyorum Ay’ýn
Altýndayým çünki dolunayým bakýr tepside
Yýkarken zamaný suyun akýþýnda usulca
Mimozalar oynaþýr yýldýzlarla on ikiye beþ kala

G/izliden sevd/aya vuruluyor gece g/ece
Rekabette gölgesiyle bir ayaðý çýpl/ak kontesim
Yetmiyor aldýðý nefesle ayazda gök kubbeye
Aslýnda farký yok dünden bu güne on ikiye beþ kala

Yol ayrýmlarýna ha/zan akacak Ay ýþýðýnda daima
Fikirleriyle bulanýp semada yargýlandý insanlýk
Patlak vermeden yeni denizler özürlü yaþama inat
Sabahýn homurtusunda irkildim on ikiye beþ kala

T/uzaðýma düþ/üyor pare pare lanetler
Çeker koþulu atlarla hayat yükümü kaðným
Sar beni geceye ibriþimle dolanmadan
Ortak yanlarý son baharý beklemek tüm dillerin
Yediverendik daðlarýn eteðinde on ikiye beþ kala

Dönüyorum geceden kalma uykuyla yataðýmda
Penceremde dürüstlükten uzak can çekiþmeler
Mahmur gözlerle sensiz sabahlara sürüklüyor beni
Us’umuz sessiz ve farklý yerlerdeyken on ikiye beþ kala

Sosyal Medyada Paylaşın: