Yoksun

Yoksun ya..

Bazen..
Kelimelerin esaretinde, tutsak bir yüreðin öyküsünü yaþýyorum..
Bazen..
Yüreklerde patlayan mayýnlarýn enkazýna döner ömrüm..
Bazen..
Bütün þehir, düþman kesilir yalnýzlýðýma,
Yalnýzlýðým, bu cana yoldaþ diye..
Bazen..
Seversin, sevgin yalnýzlýðýn olur..
Bir sokaðýn kuytusunda, göhsünü parçalarcasýna döverken..

Þimdi Yoksun ya..
Dinlediðim her þiirin içinde sen varsýn..
Bazen..
Gözlerin, deniz mavisi olur her hecede..
Bazen de..
Gülüþün ile süslüyorsun mýsralarý,,
Ne tuhaf yokluðunda da hep varmýþsýn gibi içimdesin..

Yokluðun mu..
Yokluðunu hiç sorma kalbime
Ýçimde kocaman bir yanardað gibi büyür her þiirde..
Ah yar,
Sanki gidiþine yazýlmýþ bütün hüzünlü öyküler..

Yokluðun mu, sessizliðin mi,
Böylesine kalbimi kördüðüm baðlayan...
Ýste böyle sevgili, ne varlýðýna alýsabildim, ne de yokluðuna..
Aslýnda sen, yüreðime düþen bir þiirsin..
Onu anladým..
Satýr arasý yalnýzlýðým dökülüyor geceye..
Sen yoksun ya..
Yüreðimi mesken edinen kurþun yarasý,
Prangalarken düþlerimi,
Gel, gel ki..
Karanlýk gecelere mahkumluðumu azad eyle.

Yoksun ya yalnýzým iþte..
Ve öyle bir yalnýzlýk ki sussam sen feryad etsem sen..
Yokluðun oturmuþ ki içime..
Varlýðýna bile tahammül edemiyorum sevgili..

Sosyal Medyada Paylaşın: